 |
|  |
|
 |
|
Εδώ θα αναφερθούν κυρίως διογκώσεις και μορφώματα της κεφαλής και του τραχήλου, η πάρεση του προσωπικού οι ενδείξεις της αμυγδαλεκτομής στους ενήλικες και οι συνηθέστερες χειρουργικές παθήσεις του θυρεοειδούς και των σιελογόνων αδένων. Διογκώσεις τραχήλου Τα αίτια είναι αρκετές δεκάδες. Στα παιδιά και στους νέους ενήλικες οι διογκώσεις αυτές οφείλονται συνήθως σε φλεγμονώδη διόγκωση λεμφαδένα ή σε βραγχιακή κύστη. Είναι πολύ σημαντική η ωρλ εξέταση και συχνά η ενδοσκόπηση και ο απεικονιστικός έλεγχος με υπερηχογράφημα ή/και αξονική τομογραφία τραχήλου. Βιοψία λεμφαδένων σπάνια απαιτείται. Μπορεί να πραγματοποιηθεί υπό τοπική ή γενική αναισθησία ανάλογα την εντόπιση, το μέγεθος και την επιθυμία του ασθενούς. Η αφαίρεση της βραγχιακής κύστης παρόλο που είναι μια σχετικά απλή επέμβαση, είναι προτιμότερο να γίνεται υπό γενική αναισθησία. Μορφώματα προσώπου και τραχήλου. Όπως αναφέρεται στο κεφάλαιο της αισθητικής χειρουργικής προσώπου, Σπίλοι, επιθηλιώματα και καρκινώματα είναι μερικά μόνο από τα μορφώματα που εμφανίζονται στο πρόσωπο. Η αφαίρεσή τους γίνεται με τη χρήση τεχνικών πλαστικής χειρουργικής υπό τοπική ή γενική αναισθησία ανάλογα με την έκταση και τη θέση της βλάβης. Πάρεση προσωπικού Προκαλεί αδυναμία κίνησης της μίας πλευράς του προσώπου. Ο ασθενής θα πρέπει να υποβληθεί εκτός των άλλων εξετάσεων και σε ακοολογικό έλεγχο. Τα αίτια είναι δεκάδες και τις περισσότερες φορές δεν ανευρίσκεται κάποιος συγκεκριμένος λόγος. Στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων το πρόβλημα αποκαθίσταται με ή χωρίς τη χρήση κορτιζόνης.
Διόγκωση παρωτίδας (εικόνα-δική μας περίπτωση πολύ μεγάλου όγκου παρωτίδας)
Τα αίτια των διογκώσεων της παρωτίδας είναι πολλά, όπως μικροβιακά, λίθοι (πέτρες), όγκοι και άλλα. Σε περίπτωση που η διόγκωση οφείλεται σε λίθο, παρατηρείται αύξηση του μεγέθους του αδένα και πόνος συνήθως αμέσως μετά τη λήψη τροφής. Η σιαλενδοσκόπηση μπορεί να βοηθήσει στην αφαίρεση του λίθου ώστε ο ασθενής να αποφύγει μεγαλύτερη επέμβαση. Σε περίπτωση που από το υπερηχογράφημα, την αξονική ή τη μαγνητική τομογραφία διαπιστωθεί κάποιος όγκος τότε αυτός θα πρέπει να αφαιρείται διότι σε γενικές γραμμές η πιθανότητα κακοήθειας είναι 20%. Η επέμβαση που προτείνεται συνήθως είναι η λεγόμενη επιπολής παρωτιδεκτομή δηλαδή η αφαίρεση ολόκληρου του τμήματος της παρωτίδας που βρίσκεται επί τα εκτός του προσωπικού νεύρου. Γι' αυτό το λόγο, γίνεται χρήση νευροδιεγέρτη, κατάλληλου δηλαδή μηχανήματος το οποίο βοηθάει στην αναγνώριση και αποφυγή βλάβης του προσωπικού νεύρου. Η τομή γίνεται γύρω από το λοβίο του αυτιού και επεκτείνεται στο λαιμό όπως φαίνεται στο σχήμα. Επειδή το τμήμα της τομής του λαιμού αφήνει σημάδι, κάποιες φορές είναι δυνατό να αφαιρεθεί ο όγκος με παραλλαγή της τομής του lifting. Έτσι το σημάδι είναι δύσκολα ορατό. Ο ασθενής μετά την επέμβαση που γίνεται με γενική αναισθησία, παραμένει στην κλινική μία ημέρα συνήθως. Την επόμενη του χειρουργείου αφαιρείται ένα λεπτό σωληνάκι που τοποθετείται κατά τη διάρκεια της επέμβασης και ο ασθενής εξέρχεται με οδηγίες για λήψη συγκεκριμένων μόνο τροφών για λίγες ημέρες. Τα ράμματα αφαιρούνται 6-7 ημέρες μετά το χειρουργείο. Διόγκωση υπογνάθιου. Συνήθως οφείλεται σε λίθους. Κάποιες φορές είναι δυνατή η από του στόματος αφαίρεσή τους με ή χωρίς χρήση σιαλενδοσκοπίου οπότε ο ασθενής αποφεύγει την επέμβαση με τομή στο δέρμα.
Διογκώσεις-οζοι θυρεοειδούς Σε γενικές γραμμές η επέμβαση που ενδείκνυται για τις διογκώσεις του θυρεοειδούς είναι η ολική θυρεοειδεκτομή και πολύ σπάνια η λοβεκτομή (αφαίρεση μόνο του ενός λοβού) εξαιτίας του σχετικά μεγάλου ποσοστού κακοήθειας που ανευρίσκουμε. Η επέμβαση γίνεται υπό γενική αναισθησία με μικρή τομή περίπου 5 εκ στο κάτω μέρος του λαιμού. Ο ασθενής συνήθως εξέρχεται την επόμενη ημέρα του χειρουργείου με χάπια ασβεστίου για μία εβδομάδα και με οδηγίες για καθημερινό έλεγχο του ασβεστίου αίματος τις πρώτες δύο ημέρες. Η αφαίρεση των ραμμάτων γίνεται συνήθως σε 5-8 ημέρες. Ο ασθενής και ο ενδοκρινολόγος του ενημερώνεται για το αποτέλεσμα της βιοψίας λίγες ημέρες μετά το χειρουργείο. |  |
 |
|  |
